Ben je wel okay als je geen bloemkoolpizza of courgettipasta eet?

Nu de zomer weer voorbij is stroomt mijn mailbox weer vol met ‘healthy’ herfstrecepten. Van een bloemkool pizza tot een healthy pasta met courgetti. Of een heerlijk suikervrij banenbrood dat zo lekker is als je met een warme kop thee, onder een dekentje op de bank opzoek bent naar het ‘feel good’ gevoel om de herfstdip door te komen.

Ik geloofde het allemaal, heb het allemaal uitgeprobeerd. Net zoals zoveel mensen die ik spreek. Ze vertellen in geuren en kleuren hoe lekker het is, dat ze hierdoor kilo’s gaan afvallen. Of ik sla een tijdschrift open en lees het verhaal van een Nederlandse diva die kilo’s is afgevallen omdat ze niet meer normaal eet, maar uit dieetpakjes en -zakjes eet.

Is eten uit dieetzakjes en -pakjes echt eten…

Het laatste wat ik wil is het diëten belachelijk maken. Sterker nog, diëten zijn geweldig, de oplossing. Want ja, als je je strikt aan de regeltjes blijft houden val je kilo’s af. Ik heb het zelf niet ervaren, maar ik zie en spreek iedere dag weer zoveel vrouwen die het bewijs hebben geleverd. Ik heb mezelf jarenlang zielig gevonden omdat ik die dieetpakjes en zakjes niet kon betalen en ‘och arme ik’ wilde ook zo graag slank zijn. Uren, nee dagenlang heb ik mezelf hierom in de put gepraat, mezelf gewoon een complex aangepraat.

Nooit stelde ik aan mezelf de vraag hoe kan het dat mijn zus slank en fit is en ik veel te zwaar en ongezond ben? Mijn zus volgde geen dieet, zij kookte iedere dag en at het met liefde op. Mijn zus at ook wereldgerechten, alleen niet uit een pakje, zoals wij deden, maar kocht gewoon alles vers. Zij legde zichzelf niet de dwang op om iedere dag 10.000 stappen te lopen of 3 keer in de week zichzelf af te beulen in de sportschool. Zij pakte gewoon iedere dag de fiets en liep met haar kinderen naar de supermarkt. En als ze wilde ontspannen ging ze niet mediteren, maar zette ze een fijn muziekje op en ging met een goed boek op de bank liggen. Tegen haar kinderen zei ze dan dat het nu ‘mama tijd’ was en zij zichzelf maar moesten vermaken. Haar leven was heerlijk, ze bleef slank en ik bleef maar struggelen en groeien….

Want er komt een dag dat de magie van je dieet is uitgewerkt, dat je als een blok valt voor die reep chocolade of zak friet. Het normale leven slokt je weer op en voor je het weet zit je broek weer te strak. Al die moeite voor niks.

Is het wel okay als je geen bloemkoolpizza of courgettipasta eet?

Mijn ogen werden geopend toen ik doorkreeg dat slanke mensen gewoon alles eten. Zij hoeven geen bloemkoolpizza te eten, maar koken gewoon een bloemkool en eten die op met aardappelen en vlees. Zij maken geen courgettipasta omdat het zo gezond zou zijn, nee zij maken gewoon een pasta met saus waar ze een courgette, en nog veel meer verse groenten, doorheen doen. En ze voelen zich helemaal okay. De weegschaal hebben ze niet nodig omdat ze niet jojoën tussen kledingmaten.

Dit was wat ik ook wilde hebben. Een normaal leven, waarin ik gewoon happy was met mijn lijf, mijn kleding, dus ja ook in een fijne kledingmaat, en waarin ik iedere dag een stukje energie over zou hebben aan het einde van de dag. Eigenlijk wilde ik leven zoals mijn zus had geleefd. Die dag deed ik de beste ontdekking van mijn leven, ik ontdekte de waarheid over calorieën en ons lichaam. Een calorie is niks anders dan energie. Energie van voeding, energie van je lichaam. Ze staan zelfs op onze energierekening. Ergens las ik dat ons lichaam van binnen ‘puur natuur’ is. Dus als ik puur en natuurlijk aan mijn lichaam zou gaan geven in de juiste hoeveelheid energie zou het wel goedkomen.

Ik ga hier niet uitgebreid vertellen hoe goed het is gekomen, want dat is het. De dag nadat ik mijn ontdekking heb gedaan ben ik volgens dit principe gaan eten. Het was precies zoals mijn zus ook deed. Groenten kregen de hoofdrol en de koolhydraten de bijrol. Precies omgekeerd van hoe ik het tot die dag had gedaan. Als ik moe ben ga ik naar bed, als tijd voor mezelf nodig heb dan pak ik een goed boek en ga op de bank liggen met een kop thee.

En dat bananenbrood, ja daar geniet ik ook van. Niet omdat het zogenaamd healthy is omdat er honing of dadels zijn gebruikt in plaats van suiker. Maar omdat ik er 100% van geniet en het huis zo lekker ruikt als het brood net uit de oven komt.