Met een ‘smile’ op je gezicht!

Happy Thoughts

Er zijn duizenden redenen om aan een dieet te beginnen …. Als het ware heerlijk achterover leunen en braaf doen wat het dieet voorschrijft. Veilig en met gemak. Ik kreeg er jeuk van op mijn rug. De gedachte dat ik perse bloemkool moest eten als ik zin had in sperziebonen …. Het idee alleen al dat ik voor mijn mannen moest koken, zij heerlijk zaten te eten en ik het met een ‘shake’ moest doen …. Pff ik werd er niet happy van. Ook ik had duizenden redenen om aan een dieet te beginnen. Ik deed het niet, ik besloot om te gaan voor ‘het echte leven, voor wat mij echt blij zou maken!’

Van de vrouw die ik in de spiegel zag werd ik niet happy. Sterker nog in mijn gedachte was ze een leuke vrouw, maar als ik haar in de spiegel zag, dan zag ik echt iets anders. Het matchte echt niet meer met elkaar. Om over foto’s maar niet te praten.

Hoe kon het toch dat we zo uit elkaar gegroeid waren? Diep van binnen wist ik het wel. Ik was altijd met anderen bezig en verwaarloosde mezelf. Ik bungelde ergens onderaan het prioriteitenlijstje. Best vreemd als je bedenkt dat ze in het vliegtuig altijd zeggen ‘eerst je eigen zuurstofmasker opzetten, daarna pas bij je kinderen’. Hoe raar is het dat we dit wel normaal vinden, maar dat we als het over goed voor jezelf zorgen hebben, we onszelf altijd op de laatste plaats zetten. En vooral benadrukken dat voor jezelf kiezen egoïstisch is.

Tja en al die gevoelens die daar dan bij komen kijken slikken we keer op keer in. Ook ik deed dit. Sterk zijn en vooral niet omvallen was wat ik altijd tegen mezelf zei. Kids, manlief en de hond eerst, dan is het mijn tijd. Oh nee wacht, eerst nog zorgen voor mijn ouders, mijn vrienden, lief zijn tegen de mevrouw achter de kassa ….. 

Het was op een regenachtige dag in 2013. Net zoals iedere ochtend stond ik voor de spiegel, ik was mijn haren aan het kammen. Ineens keek ik mezelf recht in de ogen en schrok van wat ik zag. De vrouw in de spiegel zag er moe en een beetje verdrietig uit. Geen sparkel in haar ogen, het leek of ze aan het overleven was.

Terwijl ik haar recht in de ogen keek zei ik ‘vanaf vandaag ga ik goed voor je zorgen, ik wil niet langer overleven, maar juist weer leven’.

Ik kreeg meteen een smile van ‘oor tot oor’ op mijn gezicht toen ik dacht hoe gaaf het zou zijn als ik weer zou bruisen van energie, gezond zou zijn en ja natuurlijk ook kleding in een kleinere maat kon kopen. Ik voelde de excitement van mijn besluit. Een beetje zoals die eerste schooldag. Die spanning, de opwindingen van ‘ik weet niet wat mij te wachten staat, maar ik heb er wel super veel zin in’.

Pas later begreep ik dat ik ‘de wet van de aantrekking’ had toegepast. Al mijn gedachtes waren afgestemd op mijn verlangen. Het verlangen om gezond, fit en energiek te zijn. De vrouw die ik zo graag wilde zijn zag ik al voor mij, ik kon haar als het ware zo uittekenen. Het was alsof ik alleen nog maar gezond eten zag, in mijn agenda was er ineens wel ruimte om te gaan wandelen of fietsen.

De wet van de aantrekking zegt ‘je krijgt wat je uitstraalt en wat je verwacht’. Of ‘alles wat je aandacht geeft groeit’. Het werkt als een soort magneet, ineens had ik door dat een ‘pak met een wereldgerecht’ geen gezonde keuze was, mijn oogkleppen gingen als het ware af. Iedere keer zei ik tegen mezelf hoe ik mij wilde voelen, gezond, fit, energiek, slank en steeds vaker kwam het gezonde eten als het ware gewoon op mijn pad. Ik werd er als een magneet naar toe getrokken, ook in de supermarkt.

Al na een paar dagen voelde ik het verschil, ik voelde mij echt al een beetje fitter en ook gezonder. Hier wilde ik wel meer van, mijn verlangen naar dat gezonde lichaam werd alleen maar verder aangewakkerd. Ik vertelde dit dag in dag uit aan mezelf. Niet alleen stemde ik af op hoe ik mij wel wilde voelen, maar ook mijn gedachtes. Nu weet ik dat ik juist hiermee het grote verschil heb gemaakt. Ik had de regie teruggepakt en stemde hier alles op af. Het totale plaatje.

Ik kreeg er lol in, ging op ontdekkingsreis. Meestal ging het goed, soms viel ik keihard terug. Ik leerde dat het met vallen en opstaan zou gaan. Dat ik niet moest blijven liggen als ik viel, maar juist opstaan en kijken naar wat er was gebeurd. Niet blijven hangen in ‘drama’, maar liefdevol ‘de valkuil’ in de ogen kijken en weer afstemmen op wat ik wel wilde …. Terug naar de positieve, gezonde, energieke vrouw die ik wilde zijn. Zo kwam het dat ik, lang voordat ik echt al die kilo’s kwijt was, al deze vrouw was.

Terug naar de fun van weer lekker en gezond eten en zo af en toe heerlijk ondeugend ‘ongezond’ eten dat is wat ik leerde. Dit is wat ik jou ook gun. Weer liefdevol voor jezelf gaan zorgen, de energie terug krijgen, samen met je gezin eten, genieten en afscheid nemen van je kilo’s.

Dit is ook wat ik je ga leren in de Vrouw in Balans Methode. Terug naar de fun, de happy thoughts waarmee je wel je doel gaat bereiken. We gaan het hebben over jouw doel, je gedachtes, eten, hormonen en nog veel meer. Je gaat naar huis met jouw eigen plan waarmee je direct aan de slag kan gaan. Ben je al wat verder dan krijg je alle nieuwe inspiratie die je nodig hebt, je gaat als het ware naar ‘the next level’. Ja ook als je denkt ‘ik weet het allemaal wel’. We gaan het diëten voorbij, jij mag weer gaan genieten, de fun en positieve energie gaan omarmen. Je krijgt de regie terug, dat is wat ik je leer! Dit is wat ik je gun.