Het is alweer ruim 5 jaar geleden dat ik de moeilijkste beslissingen in mijn leven tot dan toe moest nemen. Ik wist dat mijn leven na deze beslissingen nooit meer hetzelfde zou zijn. Alles zou definitief gaan veranderen, er was geen enkele garantie voor de toekomst, er was geen weg terug.
Ik deed het. Hoe moeilijk het ook was, ik nam die beslissing.
Je bent een sterke, krachtige vrouw werd er tegen mij gezegd. Goed bedoelde woorden waar ik toen nog niet veel mee kon. Ik wist wat ik moest doen, er was geen weg meer terug. Het drong niet tot mij door waar deze woorden echt voor stonden. De keus die ik had gemaakt, de stap die ik had gezet had ik genomen vanuit mijn hart. Mijn verstand maakte overuren, maar ik kon niks anders dan luisteren naar mijn hart. Mijn hart dat zei dat het goed was, dat ik mijn gevoel moest volgen, mijn hart dat zei het is goed zo, het komt goed.
De stem in mijn hoofd wilde gaan voor een quick fix. Het probeerde mij te vertellen dat ik het toch niet zo gaan redden. Dat ik niet krachtig, slim en sterk genoeg was. Mijn hart wees mij de weg. Het leerde mij om te luisteren naar mijn gevoel. Het leerde mij dat het leven niet altijd ‘over rozen gaat’. Mijn gevoelens waren mijn kompas op weg naar mijn nieuwe leven.
Ik wist dat het leven definitief zou gaan veranderen. Mijn hart liet mij voelen dat afscheid nemen zwaar is. Mijn gevoelens waren mijn kompas op weg naar mijn eerlijke en zuivere leven waarin ik voortaan trouw ben aan mezelf. Ik leerde dat ik kon vertrouwen op mijn innerlijke kompas. Het wees mij de weg in de donkere tijden van emoties, gedachten en gewoontes. Het bracht mij naar waar ik nu ben, de vrouw waar ik altijd van heb gedroomd.
Ruim vijf jaar geleden kon ik niet beseffen dat het nemen van de moeilijkste beslissingen in mijn leven mij zouden brengen waar ik nu sta. Mijn hart heeft mij geleerd dat mijn gedachtes mij daar hielden waar ik niet wilde zijn. Mijn gevoel was mijn innerlijke kompas op weg naar een gezond, fit en energiek leven. Mijn gedachten zeiden dat de dood een definitief afscheid was. Mijn hart heeft mij laten zien dat de dood niet het einde is. De liefde leeft verder in mijn hart. Mijn hart van waaruit ik nu mijn mooiste leven leef.
Vanuit mijn hart gun ik het je om ook je mooiste leven te gaan leven. Om niet langer te dromen van het leven dat jij wil leven, maar om het nu ook echt te gaan leven. Ik ben een dromer en ik hoop dat jij met mij mee doet. Dat jij net als mij je droom gaat waarmaken.
Yes, I am a dreamer and I hope that you’ll join me and make your dreams come true!
