Chocolade, soms de beste eerste hulp bij ‘van die dagen die je het liefste zo snel mogelijk wil vergeten …’
Vandaag is voor mij zo’n dag waarbij ik stiekem echt wel weet dat ik zin heb in chocolade, chips, patat en ga zo nog maar even door. Zo’n dag die wij vrouwen allemaal wel eens hebben. Eerlijk is eerlijk, ook slanke mensen hebben deze dagen, that’s life.
Het zou oneerlijk als ik hier nu een heel mooi verhaal ga vertellen dat je dan ‘gewoon jezelf heel streng moet toespreken’. Of dat ik tegen je ga zeggen ‘recht je rug, als honger niet het probleem is is eten niet de oplossing, ga voor afleiding zoeken en piep niet zo’.
Nou lieverd, als je mij kent dan weet je dat prima perfect is. Dus als je in 80% van de tijd de affirmatie ‘als honger niet het probleem is, is eten niet de oplossing’ gebruikt dan heb je het perfect voor elkaar.
Het grote probleem van diëten is dat de regels zo verschrikkelijk streng zijn. Iemand anders heeft voor jou bepaald wat en hoeveel je moet eten en daar hoort dan geen chocolade of misschien wel pepernoten bij. Zo jammer, dit is dus gewoon de kat op het spek binden. Nog beter gezegd ‘Zeg maar nee, dan krijg je er twee’. Dus zeg maar vaak genoeg ‘Nee dat mag ik niet’ tegen jezelf, dan ga je het uiteindelijk toch doen. Herken je dit? Ik wel hoor, daar kom ik eerlijk voor uit. Moet er niet aandenken dat ik nooit meer chocolade mag eten of bijvoorbeeld, ja ik ben er dol op, pepernoten in september.
Weet je wat wel werkt? Ben je er klaar voor?
Gunnen! Het jezelf gewoon wat lekkers gunnen. Kies dan wel voor het aller, aller, allerlekkerste en ga daar dan heerlijk van genieten. Dus als je weet dat een dag voor jou een shittie dag is, ga dan niet moeilijk doen. Ga niet ook nog eens het gevecht aan met eten als het al zo’n klote dag is. Maar pas gewoon het soort eten aan voor één dag.
Vandaag is mijn shittie dag. Het is vandaag 5 jaar geleden dat mijn lieve, mooie mama overleed. Ik kan er best goed mee omgaan dat ze niet meer bij mij is, maar tja op haar sterfdag is het net even iets lastiger. Dit is dus zo’n dag dat ik niet moeilijk doe. Voor mij blijft wel dat ik niet veel te veel wil gaan eten. Simpel weg omdat ik dan ’s nachts in bed lig met zo’n overvolle buik dat ik het gevoel heb dat het eten mijn neus uitkomt. Dus wat doe ik dan, ik ga op zo’n dag spelen met het eten en ik gun mezelf echt iets super lekkers. Door het jezelf te gunnen is dat stemmetje in je hoofd ook tevreden en gaat het je niet de hele dag aanmoedigen om te gaan snaaien.
Vanmiddag ben ik speciaal op de fiets naar de stad gegaan om bij de Pepernotenfabriek de aller, maar dan ook echt de aller, allerlekkerste pepernoten te kopen. Heel bewust heb ik vanochtend en vanmiddag iets minder gegeten, de tussendoortjes heb ik overgeslagen zodat ik vanavond zonder schuldgevoel mijn shittie ‘Mama ik mis je vandaag bui’ kan wegeten!
Is dit verstandig, nee misschien niet. Maar het leven moet wel leuk blijven en je mag best erkennen dat je zo af en toe een bui hebt zoals ik heb. Dat is het echte leven, laten we eerlijk zijn. Als het maar uitzonderingsdagen zijn en geen gewoonte van alledag gaat worden.
Pak het wel slim aan. Ik zal mijn tips voor je nog even op een rijtje zetten:
- Ben eerlijk tegen jezelf, herken je gevoel en erken het ook. Het mag er zijn.
- Weet hoeveel eten bij je past.
- Eet liever tijdens het ontbijt en de lunch iets minder qua calorieën dan normaal. Kies bijvoorbeeld in de ochtend voor eiwitten, die geven je een langer voldan gevoel.
- Plan iets lekker voor jezelf. Denk vooral niet aan wat is gezond, wat is niet gezond, kies iets waar je echt naar verlangt en gun het jezelf.
- Ben niet te streng voor jezelf. Bedenk eens hoe je slanke vriendinnen dit doen, eten die dan echt nooit meer chocolade?
- Geniet van wat je jezelf gunt. Morgen is weer een ‘normale’ dag. Het enige wat je hoeft te doen de volgende morgen is aan jezelf te vragen ‘Wat wil ik NU echt’
